بازتاب فردا: مسعود محمدی، بنیانگذار گروه تئاتر «خوشه» در سال ۱۳۴۷ در شهر سوق، در تاریخ ۳۱ تیرماه ۱۴۰۴ بر اثر ایست قلبی در منزل خود دار فانی را وداع گفت.
او که به‌عنوان نخستین کارگردان حرفه‌ای تئاتر و بنیانگذار کلاس‌های هنری در منطقه شناخته می‌شود، نقشی بی‌بدیل در شکوفایی هنرهای نمایشی و تجسمی ایفا نمود.
وی متولد ۱۳۳۳ بود و در کسوت معلمی در آموزش و پرورش، در دوره پهلوی و پس از انقلاب، به خدمت مشغول بود.
محمدی از پایه‌گذاران جریان تئاتر با نسل جوان دهه شصت در کهگیلویه و بویراحمد محسوب می‌شود.
زنده یاد محمدی، با اقتباس از آثار ماندگار چخوف و گوگول و تلفیق آن با استعدادهای بومی، جان تازه‌ای به تئاتر بخشید.
نمایش «اسم شب»، که به مدت یک ماه در سوق اجرا شد، نقطه عطفی در کارنامه هنری او به شمار می‌رود.
کارگردانی و اجرای نمایش‌هایی چون «اسم شب»، «گروهبان صفدر»، «آب و آیینه»، «سگ ژنرال» (در نقد کاپیتالیسم)، «مست و تریاک» (طنز اجتماعی) جایگاهی ویژه برای او در تئاتر منطقه رقم زد.
نمایش‌های، «اسم شب»، آ«نجا که ماهی ها سنگ می شوند»، «افعی طلایی»، «حاکم یک شبه»،«خوابگردها»، «جل پشت‌ها»، «سرنوشت»، «اخت لر»، «من کیستم»، «منم تو» و ده‌ها اثر دیگر نیز از جمله آثار ماندگار او به‌عنوان نویسنده کارگردان، بازیگر، مشاور کارگردان، مخالف خوان تعزیه‌های سنتی و… به شمار می‌روند.
فراتر از صحنه نمایش، روحیه هنری ایشان در خوشنویسی، نقاشی و عکاسی نیز تجلی یافت. ایشان با دوربین لوبیتل خود، لحظات را ثبت می‌کرد و گنجینه‌ای از عکس‌های سیاه و سفید از افراد منطقه به یادگار گذاشت. عشق به کتاب و مطالعه، ایشان را به کتابخانه‌ای زنده تبدیل کرده بود و هر کتاب از دست رفته، گویی کتابخانه‌ای مرجع سوخته است.
استاد محمدی همچنین نقشی کلیدی در توسعه ورزش استان داشتند؛ ایشان بنیانگذار فوتبال در کهگیلویه بودند و تیم‌های مختلفی را در سطوح شهرستان و استان هدایت کردند. پیگیری‌های مستمر ایشان منجر به تکمیل مجموعه ورزشی سوق شد.
دغدغه اجتماعی و فرهنگی استاد محمدی، راه‌اندازی اولین مدرسه پرورشی در سال ۱۳۵۶ بود که با آموزش های مختلف از جمله جوشکاری، تئاتر، سرود، ورزش، قرآن، طراحی و خطاطی، به پر کردن اوقات فراغت دانش‌آموزان پیش از انقلاب می‌پرداخت.
او دغدغه‌های اجتماعی عمیقی داشت و همواره بر اهمیت ارتباط هنر با جامعه تاکید می‌کرد و این دغدغه را در آثار خود به تصویر می‌کشید.
محمدی هنر را آینه‌ی جامعه می‌دانست و بر شناخت مسائل بومی تاکید داشت. نمایش «تفنگ‌ها را بشکنیم» که با محوریت حفظ محیط زیست خلق شد، گواهی بر این ادعاست.
زنده یاد محمدی بعد از اجرای این نمایش ( تفنگ ها را بشکنیم) که با هدف حفظ محیط زیست وحمایت از حیوانات تولید شده بود چندین بار از طرف ساواک تهدید و بازخواست شده بودند چرا که فکر می کردند این نمایش به خلع سلاح کشور اشاره دارد و … و بعد از مدتی با روشنگری و با تعهد قضیه ختم به خیر شد یافت.
محمدی “هیچ وقت خارج‌نشینان را قبول نداشت” و معتقد بود “آدم باید تو کشورش حال و هوای کشورش را درک کنه باهاش شاد و غمگین بشه”.
اکنون که دستان هنرمند محمدی از نواختن خاموش شده است، یاد و نامش در دل‌های هنرمندان و هنر دوستان این سرزمین جاوید خواهد ماند.
ثارالله آذریتون
