بازتاب فردا/گرم شدن هوا زمین در سراسر دنیا و سبک های نوین زندگی بشر و تمایل بیشتر به استفاده از وسایل الکتریکی در انجام فعالیت های روزانه وهمچنین خشکسالی های پیاپی و تغییرات آب و هوایی سبب شده که در تابستان اخیر قطع شدن مکرر برق و آب به عنوان معضلی بزرگی در زندگی مردم ایران مطرح شود.
بدون شک میل به رفاه طلبی بشر زندگی بدون این انرژی ها را سخت می نمایید پس باتوجه به اینکه صنعت آب وبرق با کمبودهایی روبرو هستند، سعی می شود در حد چند خط راجب عواملی که در مصرف بهینه انرژی نقش دارند، قلم راند.
از دیدگاه نویسنده به عنوان یک مهندس تاسیسات سه عامل
*آموزش*فرهنگ*ابزار*
بعنوان *مثلت اساسی* در مصرف بهینه ،شناخته می شوند .عواملی که ارتباط پیوسته وعمیقی با هم دارند.
بنابراین نقش حکومت ومردم در چگونگی برقراری ارتباط بین این عوامل که می تواند زمینه ساز ،آرمان مورد نظر جامعه که همانا مصرف بهینه باشد را مورد بررسی قرار می دهیم..
بدون تردید برای اینکه مصرف بهینه و مناسب انرژی های در دستور کار مردم جامعه قرار گیرید نیازمند فرهنگ(راه وروش های صحیح) استفاده می باشد و زمانی فرهنگ لازمه در بطن جامعه بوجود می آید، که آموزش های لازم توسط حکومت به مردم داده شود و مادامی که ماحصل آموزش، فرهنگ شود ،آن فرهنگ در کنار ابزار وساختار مناسبی که حکومت فراهم می کند، بازدهی مفیدی برای جامعه به ارمغان می آورد.
بنابراین مقوله ی آموزش وفرهنگ برای کارایی بهتر نیازمند ساختار و ابزار مناسب می باشند.
دولت وحکومت سعی دارند که مردم را به عنوان مقصر اصلی، فرهنگ غلط مصرف قلمدا کنند و مردم را مقصر کمبودها بدانند ،اما با کمی بررسی با این سوال روبرو می شویم ، آیا در کشور ما ابزار و ساختار مناسب وجود دارد که همپوشانی آن با فرهنگ سبب مصرف بهینه سوخت شود ؟ابزار وساختاری که خود حکومت متولی فراهم کردن آنها می باشند .
آب وبرق را به عنوان انرژی هایی که در تابستان با کمبود آنها مواجه می شوند را مورد کنکاش قرار می دهیم تا مشخص شودکوتاهی از طرف مردم می باشد یا دولت..
تا وقتی که وسایل الکتریکی(یخچال،کولر،جاروبرقی،ماشین لباسشویی،لامپ،اتو) مورد استفاده مردم ،که خواه تولید داخل یا خارج باشند و توسط نظارت نهادهای حکومتی و دولتی تولید یا وارد می شوند داری کمترین بازدهی (معمولا E,D)می باشند مردم چه گناهی کردند؟ (بازدهD:یعنی ۶۰درصد انرژی مفید وبقیه تلفات می باشد)..
تا وقتی که بیش از نیمی از انرژی برق در شبکه های فرسوده ی برق رسانی هدر می رود (در دنیا هر دو سال یکبار شبکه های انتقال برق تعویض می گردد) و دولت کاری برای اصلاح این امر انجام نمی دهد،مردم چه گناهی دارند؟
تا زمانی که بیش از نیمی از آبها در مسیر انتقال به دلیل لوله های فرسوده به هدر می رود وهر روز شاهد چشمه های جوشان آب در وسط خیابان ها هستیم ، وهنوز روش ها ، آموزش وابزار آبیاری مکانیزه از طرف دولت در اختیار کشاورزان قرار داده نمی شود،مردم چه گناهی دارند؟
البته باید گفت مردم با توجه به شرایط بد اقتصادی تمایل زیادی دارند که هزینه ی آب و برقی مصرفی شان پایین بیاید تا بتوانند به زخم های دیگر زندگی خود برسند، اما وقتیکه شیرآلات خوب(قیمتی ۱۰برابر نسبت به شیرآلات ساده)، لامپ ها(قیمت ۱۰برابر لامپ ها معمولی) ،کولرها،یخچال ها با بازده مناسب و با کیفیت اگر هم در بازار پیدا شود داری قیمت ها نجومی می باشند که فقط قشر سرمایه دار آن هم برای نمایش زندگی های لاکچری خود توان خریددارند، مردم مظلوم چه گناهی دارند؟
تا وقتی که رسانه ها و صدا وسیما کوچکترین برنامه ای برای آموزش فرهنگ بهینه سازی مصرف تولید نمی کند وفقط گاهی اوقات برای درآمدزایی تبلیغاتی وسایل کارخانه هارا بدون توجه به استاندارد های جهانی(با درآمدهای ثانیه) را پخش ونشر می دهند ،مردم چه گناهی دارند؟
مادامی که تنها سیاست حکومت و دولت برای بهینه سازی مصرف، سرزنش و متهم کردن مردم می باشد و مدام بر این موضوع که مثلا مردم ایران ۵برابر فلان کشور برق مصرف می کند یا ۱۰برابر فلان کشور آب مصرف می کنند بدون اینکه به زیر ساخت ها وابزار دیگر کشورها و موجودی خود نگاه کنند، مردم چه گناهی دارند.؟.
در آخر باید گفت مردم ما در کمبود انرژی ها خیلی خیلی کمتر از دولت مقصرند و اگر گاهی اوقات مصرف بهینه را رعایت نمی کنند و مصرف بیش از حد دارند،دلیل مقصربودن شان باز هم خود دولت می باشد که آموزشی در راستای مصرف بهینه در اختیار مردم قرار نه داده و فقط به چندین مورد شعار توخالی در دیوارهای شهر و تیزر های تلویزیون بسنده کرده است. خیلی محدود هستند آدم های روانی که انژری های مهم را عمدا به هدر خواهند داد.با این شرایط راهی نیست جزء اینکه دست به دامن خود مردم شد و تقاضا کنیم با مطالعه راههای جلوگیری از هدر رفت انرژی ها و اعمال آنها با هر قیمتی در زندگی خود، کمک به رفاه همدیگر داشته باشند..
