کرونا و ما ؛ نبرد نابرابری که هزاران نفر ایرانی را به کام مرگ فرستاد و هزاران نفر را داغدار و عزادار..
داستان تلخی است که مردم خود قربانی سهل انگاری و عدم رعایت پروتکل های بهداشتی توسط خود و تعلل بی دلیل مسئولان برای وارد کردن واکسن کرونا شوند و هر روز صفحات شبکه های مجازی خبر از سفر بی بازگشت عزیزی از شهر و دیار و وطن دارد.
امروز در شمال و شهر خسته قائمشهر نادر دست نشان و در کهگیلویه سرهنگ پاسدار داورپناه جان دادند و این دو به خیل عزیزانی پیوستند که با ویروس کرونا آسمانی شدند و تنهایمان گذاشتند ودریغ ودرد که این داستان تلخ ادامه دارد.
ماه های زیادی از هجران تلخ مهرداد میناوند و علی انصاریان نمی گذرد و فقدان جوان خوش اخلاق پلیس راهور در کهگیلویه مرحوم خادم اصل یکساله شد و همچنان داغدار می شویم و چنان برگ های درختان پاییزی با باد سخت کرونا فرو میریزیم و می ترسم که روزی مردن و رفتن و سفر آخر برای ما عادی شود که دیگر زندگی مفهوم و معنایی دیگر ندارد.
می گویند بالاتر از سیاهی رنگی نیست ولی امروز کرونا یادمان داد بالاتر از سیاهی هم رنگی هست ؛مثل رنگ شرایط فعلی کهگیلویه مظلوم و گچساران وخیلی از شهرستان های کشور که با افزایش بیماران و بستری شدن خیلی ها عملا کادر درمان وبهداشت توان ارائه خدمات ندارد نه اینکه نمی توانند نه ، بلکه آنها را چاره نیست چون بیش از یک سال است با درگیری روزانه وشبانه با کرونا عملا رمقی در جانشان باقی نماند و امکانات ما هم در حدی نیست که برای چنین شرایطی خدمت ارائه دهیم ..
دلم به هر حال کادر درمان میسوزد که اندک اندک از درون می پوسند و خسته اند و دیگر رمقی برای مقاومت ندارند..
راهروهای بیمارستان دهدشت که تنها بیمارستان شهرستان های کهگیلویه ،چرام و لنده است مملو از حضور بیماران کرونایی است که در شرایط سخت نگهداری و درمان میشوند و هر روز نفس چند نفر به آخر می رسد و ناگزیر به دل قبرستان می رود در حالی که می توانست حالا حالا زندگی کند و از زیبایی های زندگی لذت ببرد.
کرونا در عزا و عروسی و عید ۱۴۰۰ عرصه را فراخ تر دید و تازید و کوبید ؛شهر به شهر و استان به استان تصرفمان کرد و رنگ ها از سفید به فوق سیاه رسید و اینک در ایران شاید بتوان به جرات گفت ؛ تخت بیمارستان خالی از بیمار نیست اگر چه گفته میشود خیل عظیم بیماران کرونایی در آمبولانس ها برای بستری بیماران می گردند و اما افسوس که تختی نیست و بیمارستان تا درمانشان کند.
پیک چهارم کرونا علی رغم روزهای خوبی که وزیر بهداشت نوید داده بود با آغاز سال ۱۴۰۰ آغاز شد این بار گستاخ تر و جسورتر و فراگیرتر….
آهای مردم کهگیلویه وبویراحمد وایران ؛ بیایید بدون گلایه و با تامل فقط با خودمان لحظه ای کنار بیاییم که چه میشود دو هفته فقط دو هفته تحت هیچ شرایطی الا اضطرار از خانه بیرون نرویم اگر چه شاید سخت باشد اما آیا دو هفته در خانه ماندن بهتر از عزادار شدن حتی یک خانواده هم وطن نیست !؟
باور کنیم درست یا نادرست وبه هر دلیلی حالا حالا واکسن به دست ما نخواهد رسید و نباید چشم انتظار اقدامات نمکی ها بنشینیم پس بیایید ؛صبورانه در خانه خود بمانیم فقط دو هفته هیچکدام از ما بیرون نرویم تا خود چرخه این ویروسی که جهان در حال شکست آن است را بشکنیم شاید خدا نیز یاریمان کرد…
نویسنده:ادریس کشاورز
